12 oktober 2020

Je blaast me levenslucht 
over de harde velden van je man-zijn
en toch
ook ben je zacht als water,
je stroomt om me heen, met me mee
ideeën duizelen in de waterval die maken,
haast achteloos.
Suizend klateren, een groot vallen
maar ook: 
gereinigd worden, schoon geraken.
Vooravond van balans.

Geen opmerkingen: