Hoe het bouwen en het groeien
haast vlekkeloos versmelten
en de natuur
steeds tentoon wordt gesteld.
Perfectie in gestroomlijnde verfijning;
haast pijnlijk mooi,
de glooiing die voortdurend
in elkaar blijft grijpen
en alles tijdloos maakt,
alsof het altijd al bestaan heeft.
Ik ben een verzamelaar van woorden. Dol op klank, melodie, ritme. Vol verwondering. En dan ontstaat er poëzie.
Abonneren op:
Posts (Atom)