Ik ben een verzamelaar van woorden.
Dol op klank, melodie, ritme. Vol verwondering.
En dan ontstaat er poëzie.
Het is niet zoals het was, nadat het gisteren was. De dag niet glad maar gril- lig en licht dat sober kleurt. Zelfs je gezicht; nu veeleer een masker dan eens het toonbeeld van liefde.
Ik vecht tegen mijn mens-zijn, maar zoek woorden om in een doosje te stoppen.
Alles wordt gevormd door liefde of een gebrek daaraan.