Zoekende,
naar het naamloze in de dag.
Naar dat naamloze, vormloze
dat de aankondiging voorbij gaat
en dan een gat slaat dat niet genoemd,
niet gezien kan worden.

Het maakt dat ik de barsten in de spiegel zie en niet
het beeld dat probeert er doorheen te breken.

Het zal me wel vinden in een stil moment,
als ik luister naar de zon of droom met de wind.
Het zal me wel vinden in een stil moment.
Tot het dan weer iets anders vindt.