Ik ben een verzamelaar van woorden.
Dol op klank, melodie, ritme. Vol verwondering.
En dan ontstaat er poëzie.
Soms,
bijvoorbeeld wanneer ’s nachts zomaar wakker
en slaap laat zich niet opnieuw pakken,
dan zoom ik in op de miniscuulste moleculen
en weet dan de leegte tussen mij en de materie.
Dan voel ik dat ik zweef.
Dan voel ik dat ik altijd zweef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten