Verrotte tranen,
getand in een grenzeloos geloof in overlevering.
Leven in de lange lijn der lamlendigen,
de vlakheid nooit bevragend,
de dynamiek nooit zoekend.
Ik vraag u: Hebt u dan geen geest?
Geen geweten, geen weerbaarheid?
Eenieder raakt kwijt in deze kale, grijze
eenheidsbrij,
die uiterst ijzig uiterst statisch
wordt geconserveerd door de grote meneren
die leren wanneer geknikt moet worden,
ondertussen gretig hun zakken vullend;
vol met rijkdom uit hoofden en harten.