Ik ben een verzamelaar van woorden.
Dol op klank, melodie, ritme. Vol verwondering.
En dan ontstaat er poëzie.
Ik leg mijn keuze in jouw blik, blik mij in als was ik een doofstom persoon, gewoon is immers maar zo gewoon. Ik loof mijn onmondig- onmundigheid, beslis voor mij o regeer voor mij. In jou wil ik mijn wezen kwijt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten